Parafia św. Mikołaja Witaj dobry człowieku

POŻEGNANIE ZMARŁYCH

ZGŁOSZENIE POGRZEBU W PARAFII

Dokumenty

• Świadectwo zgonu - zaświadczenie z USC (Bez dokumentów stwierdzających zgon człowieka nie można rozpocząć żadnych działań związanych z pochówkiem ciała zmarłego!)
• Stosowne zaświadczenie opieczętowane i podpisane przez urzędnika USC wyrażające zgodę na pochówek ciała zmarłego.
• Dowód osobisty lub inny dokument z danymi personalnymi zmarłego oraz jego rodziców i jego współmałżonka (o ile zmarły nie był stanu wolnego)
• Informacje o planowanym miejscu i dacie pogrzebu
• W przypadku pogrzebu osoby spoza naszej parafii lub mieszkającej dłuższy czas poza naszą parafią (powyżej 6. miesięcy w trybie ciągłym) - pisemna zgoda na pogrzeb w naszej parafii od proboszcza ostatniej parafii, na terenie której zamieszkiwał przed śmiercią zmarły

PRAWNE KOŚCIELNE PODSTAWY DOTYCZĄCE POGRZEBU

Przepisy prawne dotyczące odprawienia pogrzebu w Kościele Rzymskokatolickim określają przepisy Kodeksu Prawa Kanonicznego w kanonach 1177 - 1182

• Kodeks Prawa Kanonicznego
  
  • Kan. 1176
    1. Wierni zmarli powinni otrzymać pogrzeb kościelny, zgodnie z przepisem prawa.
    2. Pogrzeb kościelny, w którym Kościół wyprasza duchową pomoc zmarłym, okazuje szacunek ich ciału i równocześnie żywym niesie pociechę nadziei, należy odprawiać z zachowaniem przepisów liturgicznych.
    3. Kościół usilnie zaleca zachowanie pobożnego zwyczaju grzebania ciał zmarłych. Nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej.
  • Kan. 1177
    1. Nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego winno być z reguły odprawione w jego własnym kościele parafialnym,
    2. Każdy jednak wierny albo ci, do których należy troska o pogrzeb zmarłego, mogą wybrać inny kościół na pogrzeb, za zgodą tego, kto nim zarządza, i po zawiadomieniu własnego proboszcza.
    3. Jeśli śmierć nastąpiła poza własną parafią i nie przeniesiono do niej zwłok ani nie został zgodnie z prawem wybrany inny kościół pogrzebu, nabożeństwo należy odprawić w kościele parafii, gdzie śmierć nastąpiła, chyba że prawo partykularne wyznacza inny kościół.
  • Kan. 1180
    1. Jeśli parafia posiada własny cmentarz, na nim powinni być grzebani wierni zmarli, chyba że inny cmentarz został zgodnie z prawem wybrany przez samego zmarłego albo przez tych, do których należy zajęcie się pogrzebem zmarłego.
    2. Jeśli tylko prawo tego nie zabrania, każdemu wolno wybrać cmentarz pogrzebania.
• WNIOSKI:
  1. Właściwym miejscem liturgii pogrzebowej jest własny kościół parafialny zmarłego, choć jest możliwy inny kościół na pogrzeb.
  2. Zgodę (koniecznie na piśmie!) na obrzędy pogrzebowe w innym kościele wydaje własny proboszcz miejsca, gdzie faktycznie zamieszkiwał zmarły przed śmiercią.
     Tym właściwym proboszczem tym jest ten proboszcz, na terenie którego parafii, faktycznie zamieszkiwał zmarły przez ostatnie miesiące życia. Nie ma tutaj żadnego znaczenia miejsce zameldowania podane w dokumentach np. w dowodzie osobistym czy paszporcie, lecz miejsce faktycznego zamieszkiwania danego człowieka w ostatnich miesiącach życia.
  3. Zezwolenie na zgodę spoza parafii, gdzie ma się odbyć pogrzeb, jest prawnym przekazaniem upoważnienia innemu proboszczowi do odprawienia pogrzebu katolickiego osobie, która w oparciu o faktyczne zamieszkiwanie w ostatnich miesiącach życia, nie należała do wspólnoty parafian tego innego proboszcza. Takie upoważnienie wydane przez właściwego proboszcza miejsca dotychczasowego zamieszkania zmarłego dla innego proboszcza jest konieczne, aby mógł on podjąć się przeprowadzenia obrzędów pogrzebowych na terenie swojej własnej parafii.
  4. Bez wiedzy i zgody proboszcza miejsca właściwego osobie zmarłej, nie jest możliwe przeprowadzenie pogrzebu w innej parafii (miejscu). Gdyby osobą zmarłą był tzw. "tułacz" to właściwym proboszczem miejsca jest ten proboszcz, na terenie którego parafii przebywał przez swoim zgonem.
  5. Domniemuje się, że zamieszkiwanie na terenie danej parafii jest tożsame z przynależnością do tej własnie parafii. Podobnie opuszczenie poprzedniej parafii na czas dłuższy niż 6 miesięcy i zamieszkanie w innym miejscu, jest pozbawieniem się statusu bycia parafianinem opuszczonej parafii. Zalecane jest, aby chęć a tym bardziej fakt zamieszkiwania w nowym miejscu mozliwie jak najszybciej zgłosić proboszczowi nowego miejsca zamieszkania, aby on od początku miał świadomość, że tym samym przejmuje duszpasterską pieczę nad nowym parafianinem, co ma później różne ważne konsekwencje prawno-liturgiczne.

WARTO PRZECZYTAĆ

• Prawo do pogrzebu kościelnego przynależy z natury wszystkim ochrzczonym
• Pogrzeb chrześcijański - obowiązujące normy postępowania
• Nie dla każdego pogrzeb kościelny

DOKUMENTY ŚWIECKE (CYWILNE)

Podstawą do organizacji pogrzebu jest przedstawienie dwóch dokumentów - karty zgonu oraz aktu zgonu. Organizacja pochówku osoby bliskiej nie jest rzeczą łatwą, aczkolwiek w wielu sprawach formalnych może wesprzeć nas zakład pogrzebowy. I choć często wyrobienie aktu zgonu również leży po stronie zakładu pogrzebowego tak pozyskaniem karty zgonu musimy zająć się sami.

Karta zgonu
Pierwszym dokumentem jest karta zgonu, która musi być wystawiona przez lekarza, opiekującego się zmarłym w okresie 30 dni przed śmiercią. Należy złożyć wniosek o jej wydanie. Jeśli zmarły odszedł w szpitalu, kartę zgonu wystawia lekarz oddziału szpitalnego, gdy natomiast śmierć nastąpiła w innym miejscu - dokument wydaje lekarz rodzinny lub lekarz pogotowia ratunkowego.
Aby karta zgonu została wystawiona nie trzeba znać przyczyny śmierci. W przypadku gdy powód zgonu nie może zostać ustalony ale nie ma podejrzenia samobójstwa, w miejscach przeznaczonych na wpisanie takiej informacji wpisuje się po prostu odpowiednią adnotację.

Akt zgonu
Akt zgonu jest już dokumentem formalnie rejestrującym śmierć danej osoby. Jest on, zgodnie z ustawą, aktem stanu cywilnego, wydawanym w Urzędzie Stanu Cywilnego. Warto wiedzieć, że dokument ten jest niezbędny np. do otrzymania zasiłku pogrzebowego.
Niestety, gdy odejdzie osoba bliska, należy ten fakt zgłosić w USC już w ciągu trzech dni a w przypadku gdy powodem śmierci była choroba zakaźna - nawet w ciągu 24 godzin.

Kto jest do tego zobowiązany?
Przede wszystkim małżonek lub dzieci zmarłego, następnie: najbliżsi krewni lub powinowaci, osoby zamieszkałe w lokalu, w którym nastąpił zgon, osoby, które były obecne przy śmierci lub naocznie się o niej przekonały, a w ostatniej kolejności administrator domu w którym nastąpił zgon.

Jakie dokumenty są wymagane do uzyskania aktu zgonu?
- karta zgonu stwierdzająca zgon i jego przyczynę, wydana przez służbę zdrowia
- dowód osobisty osoby zmarłej (w przypadku cudzoziemca - paszport),
- podanie o wydanie 3 bezpłatnych odpisów skróconych aktu zgonu,
- w przypadku śmierci mężczyzn do 50 roku życia: książeczka wojskowa, (w przypadku braku możliwości jej dostarczenia konieczne jest wypełnienia odpowiedniego oświadczenia)
- w przypadku śmierci dziecka: odpis aktu urodzenia.

Osoba zgłaszająca zgon powinna przedstawić swój dowód osobisty. Po rejestracji śmierci otrzymuje się bezpłatnie trzy skrócone odpisy aktu zgonu.